Amplification of settling accounts after #MeToo vs. journalistic ethos. The case of Marcin Kącki’s text
DOI:
https://doi.org/10.26485/PS/2025/74.4/3Keywords:
discourse analysis, journalistic ethos, #MeToo, hegemonic projectAbstract
The aim of this article is to analyse the controversy triggered by the text of reporter Marcin Kącki, published on Wyborcza.pl in January 2024, entitled “My journalism – alcohol, unsuccessful therapies, badly loved women, neglected daughters and fear of the dawn.” It concerned Kącki’s problematic relationships with women. The veracity of the reconstruction of events in the text was questioned by the journalist Karolina Rogaska, who recognised herself among the anonymous protagonists. Consequently, the editors of Gazeta Wyborcza issued a series of statements regarding the circumstances of the publication of the text. The study of the texts is conducted in the perspective of discourse analysis inspired by the work of Ernest Laclau and Chantal Mouffe. The research problem concerns tracing the ways in which the journalistic ethos is constructed as a hegemonic project within public discourse, as well as an attempt at its destabilisation (counter-articulation). The context of the study is the amplification of settling accounts that emerged from the #MeToo movement, and the situation when the addressee of criticism resulting from cultural changes in the perception of violence against women is a member of the liberal-left media.
References
Boltanski Luc, Éve Chiapello. 2022. Nowy duch kapitalizmu. Warszawa: Oficyna Naukowa.
Bourdieu Pierre. 2006. Medytacje pascaliańskie. Warszawa: Oficyna Naukowa.
Campbell Joseph. 2013. Bohater o tysiącu twarzy. Kraków: Nomos.
Carpentier Nico. 2005. “Identity, contingency and rigidity. The (counter-)hegemonic constructions of the identity of the media professional”. Journalism 6(2): 199–219.
Chlebowski Michał. 2020. Dziennikarzy portret własny. Kraków: Libron.
Czyż Sara, Dominika Dymińska, Patrycja Wieczorkiewicz, Agnieszka Ziółkowska i in. 2017. Papierowi feminiści. O hipokryzji na lewicy i nowych twarzach polskiego #metoo. Codziennik Feministyczny. [http://codziennikfeministyczny.pl/papierowi-feminisci-nowe-twarze-polskiego-metoo](http://codziennikfeministyczny.pl/papierowi-feminisci-nowe-twarze-polskiego-metoo) [dostęp: 14.11.2024].
Czyżewski Marek. 2005. Rechtsextremismus und öffentliche Kommunikation. Łódź: Wyd. Uniwersytetu Łódzkiego.
Dederer Claire. 2024. Potwory. Dylemat fanki. Warszawa: Filtry.
Dobrowolska Hanna. 2024. Były naczelny „Super Expressu” skazany za gwałt. Znamy kulisy sprawy. Gazeta.pl. [https://wiadomosci.gazeta.pl/wiadomosci/7,114883,31530184,byly-naczelny-super-expressu-skazany-za-gwalt-znamy-kulisy.html](https://wiadomosci.gazeta.pl/wiadomosci/7,114883,31530184,byly-naczelny-super-expressu-skazany-za-gwalt-znamy-kulisy.html) [dostęp: 13.12.2024].
Fisher Mark. 2017. Wyjście z Zamku Wampirów. Nowyobywatel.pl. [https://nowyobywatel.pl/2017/12/19/wyjscie-z-zamku-wampirow](https://nowyobywatel.pl/2017/12/19/wyjscie-z-zamku-wampirow) [dostęp: 16.08.2025].
Foucault Michel. 1977. Archeologia wiedzy. Warszawa: PIW.
Franczak Karol. 2024. „Jak opisać doświadczenie, dla którego nie ma języka? Dyskursywizacja awansu klasowego w polskiej debacie publicznej”. Przegląd Socjologiczny 73(4): 129–149. [https://doi.org/10.26485/PS/2024/73.4/6](https://doi.org/10.26485/PS/2024/73.4/6).
Gardziński Tomasz. 2024. Tomasz Lis miał próbować je pocałować. Prokuratura umorzyła śledztwo. Wirtualnemedia.pl. [https://www.wirtualnemedia.pl/artykul/sledztwo-ws-tomasza-lisa-umorzone-prawdziwypowod-zaskakuje](https://www.wirtualnemedia.pl/artykul/sledztwo-ws-tomasza-lisa-umorzone-prawdziwypowod-zaskakuje) [dostęp: 14.11.2024].
Garfinkel Harold. 2007. Studia z etnometodologii. Warszawa: PWN.
Głuchowski Piotr. 2022. Nie tylko mobbing. Tajemnicze SMS-y od Lisa. Wyborcza.pl. [https://wyborcza.pl/7,75968,28665164,nie-tylko-mobbing-tajemnicze-sms-y-od-lisa.html](https://wyborcza.pl/7,75968,28665164,nie-tylko-mobbing-tajemnicze-sms-y-od-lisa.html) [dostęp: 23.08.2022].
Golinczak Michalina. 2019. “Communism as a general crime: Applying hegemony analysis to anti-communist discourse in contemporary Poland”. Praktyka Teoretyczna 1(31): 94–117.
Gramsci Antonio. 1961. Pisma wybrane. Warszawa: PWN.
Grzelka Monika, Agnieszka Kula. 2024a. „Czym jest przemoc? Konceptualizacje pojęcia w dyskusji medialnej nad tekstem Marcina Kąckiego”. Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska 1(42): 199–217. [http://dx.doi.org/10.17951/ff.2024.42.1.199-217](http://dx.doi.org/10.17951/ff.2024.42.1.199-217).
Grzelka Monika, Agnieszka Kula. 2024b. „Funkcje przytoczeń i role osób mówiących w przekazie dziennikarskim (casus dwóch tekstów: przemocowego i o przemocy)”. Acta Universitatis Lodziensis. Folia Linguistica 58(2): 9–29. [https://doi.org/10.18778/0208-6077.58.2.01](https://doi.org/10.18778/0208-6077.58.2.01).
Januszewska Paulina. 2024. Gównodziennikarstwo. Dlaczego w polskich mediach pracuje się tak źle? Warszawa: Wyd. Krytyki Politycznej.
Jadczak Szymon. 2022. „Płakałam, miałam ataki paniki”. Ujawniamy zarzuty podwładnych wobec Tomasza Lisa. Dlaczego zwolniono naczelnego „Newsweeka”? Wirtualna Polska. [https://wiadomosci.wp.pl/plakalam-mialam-ataki-paniki-ujawniamy-zarzuty-podwladnychwobec-tomasza-lisa-dlaczego-zwolniono-naczelnego-newsweeka-6783015358188512a](https://wiadomosci.wp.pl/plakalam-mialam-ataki-paniki-ujawniamy-zarzuty-podwladnychwobec-tomasza-lisa-dlaczego-zwolniono-naczelnego-newsweeka-6783015358188512a) [dostęp: 11.11.2024].
Kantor Jodi, Megan Twohey. 2020. Powiedziała. Poznań: Wyd. Poznańskie.
Krajewski Marek. 2022. „Cancel culture. Unieważniając unieważnianie”. Przegląd Socjologiczny 1(71): 185–206. [https://doi.org/10.26485/PS/2021/71.1/8](https://doi.org/10.26485/PS/2021/71.1/8).
Kącki Marcin. 2006. Praca za seks w Samoobronie. Wyborcza.pl. [https://wyborcza.pl/duzyformat/7,127290,3767928.html#S.embed_link-K.C-B.1-L.2.zw](https://wyborcza.pl/duzyformat/7,127290,3767928.html#S.embed_link-K.C-B.1-L.2.zw) [dostęp: 14.11.2024].
Laclau Ernesto. 2004. Emancypacje. Wrocław: Wyd. Dolnośląskiej Szkoły Wyższej.
Laclau Ernesto, Chantal Mouffe. 2007. Hegemonia i socjalistyczna strategia: Przyczynek do projektu radykalnej polityki demokratycznej. Wrocław: Wyd. Dolnośląskiej Szkoły Wyższej.
Mocek Stanisław. 2006. Dziennikarstwo po komunizmie. Warszawa: Scholar.
Mouffe Chantal. 2005. Paradoks demokracji. Wrocław: Wyd. Dolnośląskiej Szkoły Wyższej.
Mouffe Chantal. 2018. “The affects of democracy”. Critique & Humanism Journal 49: 61–70.
Niedbalski Michał, Barbara Erling. 2021. Zmarły dziennikarz „GW” Wojciech Szymański oczyszczony z zarzutów o molestowanie. Press.pl. [https://www.press.pl/tresc/68299,zmarly-dziennikarz-_gw_-wojciech-szymanskioczyszczony-z-zarzutow-o-molestowanie](https://www.press.pl/tresc/68299,zmarly-dziennikarz-_gw_-wojciech-szymanskioczyszczony-z-zarzutow-o-molestowanie) [dostęp: 10.11.2024].
Nonhoff Martin. 2006. Politischer Diskurs und Hegemonie. Bielefeld: transcript.
Nonhoff Martin. 2017. “Discourse analysis as critique”. Palgrave Communication 3:17074. [https://doi.org/10.1057/palcomms.2017.74](https://doi.org/10.1057/palcomms.2017.74).
Ostolski Adam. 2020. „Gra w antykomunizm. Przyczynek do analizy dyskursu”. Studia Socjologiczno-Polityczne. Seria Nowa 2(13): 99–124. [https://doi.org/10.26343/0585556X21306](https://doi.org/10.26343/0585556X21306).
Press.pl. 2023. Znów wygrana Jakuba Dymka w sądzie po fałszywych oskarżenia[ch] o gwałt. Przeprosiny m.in. w Krytyce Politycznej. Press.pl. [https://www.press.pl/tresc/76868,kolejna-wygrana-jakuba-dymka-przed-sadem_-wywalczyl-przeprosiny-i-zadoscuczynienie](https://www.press.pl/tresc/76868,kolejna-wygrana-jakuba-dymka-przed-sadem_-wywalczyl-przeprosiny-i-zadoscuczynienie) [dostęp: 14.11.2024].
Przyłęcki Paweł. 2013. „Założenia teorii dyskursu Ernesta Laclaua i Chantal Mouffe”. Przegląd Socjologiczny 62(4): 9–24.
Sikora Agata. 2023. „Spotkania z potworami”. Znak 821: 76–87.
Słupek Anna. 2022. „Nomadyczne tożsamości w teorii polityki Chantal Mouffe”. Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska 29(2): 7–19.
Sobczak Jacek. 2004. Dziennikarstwo – zawód, misja czy powołanie? W: Media i dziennikarstwo na przełomie stuleci. Wybrane zagadnienia. W. Cisak (red.), 7–30. Poznań: Wyd. Uniwersytetu Adama Mickiewicza.
Staśko Maja, Patrycja Wieczorkiewicz. 2020. Gwałt polski. Warszawa: Wyd. Krytyki Politycznej.
Stępińska Agnieszka, Szymon Ossowski. 2011. „Dziennikarze w Polsce: Wartości, priorytety i standardy zawodowe”. Studia Medioznawcze 1: 17–28.
Szot Lucyna. 2013. Dziennikarze mediów lokalnych. Między profesjonalizmem a koniecznością przetrwania. Wrocław: Wyd. Uniwersytetu Wrocławskiego.
Szulczewska Kaya. 2023. Samozwańczy inkluzytorzy, czyli o cancel culture w praktyce. Obieg.pl. [https://obieg.pl/342-samozwanczy-inkluzytorzy-czyli-o-cancel-culture-w-praktyce](https://obieg.pl/342-samozwanczy-inkluzytorzy-czyli-o-cancel-culture-w-praktyce) [dostęp: 16.08.2025].
Szumlewicz Katarzyna. 2022. „Cancel culture” jako autorytarna dystopia. W: Utopia a edukacja. H. Achremowicz, R. Włodarczyk (red.), 235–252. Wrocław: Instytut Pedagogiki Uniwersytetu Wrocławskiego.
Voss Gustavsson Matilda. 2020. Klub. Seksskandal w Komitecie Noblowskim. Warszawa: Wielka Litera.
Wąsicka Maria. 2013. „Idealny model dziennikarstwa w zderzeniu z rzeczywistością”. Środkowoeuropejskie Studia Polityczne 2: 295–310.
Węglińska Agnieszka. 2018. Dziennikarze telewizji publicznej w Polsce. Między polityką, misją a rynkiem. Wrocław: Wyd. Dolnośląskiej Szkoły Wyższej.
Wirtualnemedia.pl. 2017. Michał Wybieralski odchodzi z Agory. [https://www.wirtualnemedia.pl/artykul/michal-wybieralski-z-gazety-wyborczej-po-oskrazeniu-na-codziennikfeministyczny-pl-o-mobbing-odchodzi-z-agory](https://www.wirtualnemedia.pl/artykul/michal-wybieralski-z-gazety-wyborczej-po-oskrazeniu-na-codziennikfeministyczny-pl-o-mobbing-odchodzi-z-agory) [dostęp: 14.11.2024].
Wirtualnemedia.pl. 2022. Ewa Wanat przeprasza za traktowanie podwładnych w TOK FM. „Strasznie się darłam”. [https://www.wirtualnemedia.pl/artykul/ewa-wanat-redaktor-naczelna-tok-fm-mobbing](https://www.wirtualnemedia.pl/artykul/ewa-wanat-redaktor-naczelna-tok-fm-mobbing) [dostęp: 30.12.2024].
1. Kącki Marcin. 2024. Moje dziennikarstwo – alkohol, nieudane terapie, kobiety źle kochane, zaniedbane córki i strach przed świtem. Wyborcza.pl. 5.01.2024. [https://wyborcza.pl/magazyn/7,124059,30561476,zadzwonilem-do-wszystkich-kobiet--ktore-skrzywdzilem-wlacznie.html](https://wyborcza.pl/magazyn/7,124059,30561476,zadzwonilem-do-wszystkich-kobiet--ktore-skrzywdzilem-wlacznie.html) [dostęp: 5.01.2024].
2. Rogaska Karolina. 2024. Wpis. Facebook. 6.01.2024. [https://www.facebook.com/rogaskakarolina/posts/pfbid0GLHsMVX74DAMUJnx2xAfLb4W7sHLg9gACExHrHx8GaJFjejqLpT5wzvWTMiuXmzbl](https://www.facebook.com/rogaskakarolina/posts/pfbid0GLHsMVX74DAMUJnx2xAfLb4W7sHLg9gACExHrHx8GaJFjejqLpT5wzvWTMiuXmzbl) [dostęp: 23.12.2024].
3. Imielski Roman. 2024. Oświadczenie redakcji „Gazety Wyborczej” po tekście Marcina Kąckiego. Wyborcza.pl. 6.01.2024. [https://wyborcza.pl/7,75968,30570048,oswiadczenie-redakcji-gazety-wyborczej--po-tekscie-marcina.html](https://wyborcza.pl/7,75968,30570048,oswiadczenie-redakcji-gazety-wyborczej--po-tekscie-marcina.html) [dostęp: 27.12.2024].
4. Sobczak Aleksandra. 2024. Po tekście Marcina Kąckiego: Bardzo ważne słowo „przepraszam”. Wyborcza.pl. 6.01.2024. [https://wyborcza.pl/7,75968,30569962,po-tekscie-marcina-kackiego-bardzo-wazne-slowo-przepraszam.html](https://wyborcza.pl/7,75968,30569962,po-tekscie-marcina-kackiego-bardzo-wazne-slowo-przepraszam.html) [dostęp: 27.12.2024].
5. Imielski Roman, Aleksandra Sobczak, Bartosz T. Wieliński. 2024. Oświadczenie w sprawie Marcina Kąckiego. Wyborcza.pl. 7.01.2024. [https://wyborcza.pl/7,75398,30570493,oswiadczenie-w-sprawie-marcina-kackiego.html](https://wyborcza.pl/7,75398,30570493,oswiadczenie-w-sprawie-marcina-kackiego.html) [dostęp: 27.12.2024].
6. Imielski Roman, Aleksandra Sobczak, Bartosz T. Wieliński. 2024. Przepraszamy za publikację tekstu Marcina Kąckiego, usuwamy go z sieci. Wyborcza.pl. 8.01.2024. [https://wyborcza.pl/magazyn/7,124059,30574195,przepraszamy-za-publikacje-tekstu--marcina-kackiego-usuwamy.html](https://wyborcza.pl/magazyn/7,124059,30574195,przepraszamy-za-publikacje-tekstu--marcina-kackiego-usuwamy.html) [dostęp: 27.12.2024].
7. Imielski Roman, Aleksandra Sobczak, Bartosz T. Wieliński. 2024. Oświadczenie redakcji „Gazety Wyborczej” ws. Marcina Kąckiego. Wyborcza.pl. 5.08.2024. [https://wyborcza.pl/7,75398,31202209,oswiadczenie-redakcji-gazety-wyborczej--ws-marcina-kackiego.html](https://wyborcza.pl/7,75398,31202209,oswiadczenie-redakcji-gazety-wyborczej--ws-marcina-kackiego.html) [dostęp: 27.12.2024].

