Sztuka i de-koincencja. Wprowadzenie
DOI:
https://doi.org/10.26485/AI/2025/27/1Słowa kluczowe:
sztuka, de-koincydencja, różnica-de-koincydecja, koincydencja, ponowne odkrycie możliwościAbstrakt
Przedmiotem tekstu są związki sztuki z de-koincydencją ujmowaną jako sztuka działania sprzyjająca innowacyjności, twórczości – ponownemu odkrywaniu możliwości. Zagadnienie to rozpatrywane jest na tle pojemnej analizy dyskursu filozoficznego, zwłaszcza stanowisk wyrażających odejście od filozofii bytu i związków-odmienności między kategorią różnicy w pracach Deleuze, Derridy czy Foucaulta a kategorią de-koincydencji wprowadzoną przez Julliena. Przybliżając czytelnikowi pojmowanie tego konceptu de-koincydencji autor przytacza szereg przykładów postaw de-koincydentnych w sztuce, jak np. pojawienie się impresjonizmu, który można inaczej pojmować jako odkrycie ponownych możliwości w malarstwie, czy też konstrukcję wieżę Eiffla jako przykład procesualnego przejścia od koincydencji w architekturze i modelu „piękna”, do de-koincydencji. W tej narracji rozwijana jest główna teza zorientowana na podkreślanie wyzwalającego znaczenia postawy de-koincydencji w sztuce, która poprzez olśnienie umożliwia odkrycie nowych możliwości oraz sprzyja uświadomieniu zniewalającego znaczenia koincydencji uspokajającej podmiot w odtwarzaniu utrwalonych form i znaczeń.
Bibliografia
Jullien François (2017) De l’inouï, l’autre nom de ce si lassent réel, Paris: Grasset.
Jullien François (2018) Dé-coïncidence, d’où viennent l’art et l’existence, Paris: Grasset.
Jullien François (2020) Dé-coïncidence, d’où viennent l’art et l’existence, Paris: “Livre de Poche” edition.
Jullien François (2023a) Rouvrir des possibles, Paris: Éditions de l’Observatoire.
Jullien François (2023b) Raviver de l’esprit, un diagnostic du contemporain, Paris: Éditions de l’Observatoire.
L’Yvonnet François, Guillaume Marc, eds. (2023) Pratiques de la dé-coïncidences, Paris: Éditions de l’Observatoire.

