Dysonans semiotyczny w średniowiecznej rzeźbie architektonicznej. Studium przypadku na przykładzie wybranych rzeźb z zespołu dekoracji korpusu nawowego kolegiaty w Sandomierzu
DOI:
https://doi.org/10.26485/AI/2025/27/12Słowa kluczowe:
rzeźba średniowieczna, plastyka gotycka, bestiariusze, ikonografia semiotyka, symbole, hermeneutykaAbstrakt
W artykule przedstawiona została propozycja wykorzystania teorii Francisa Juliena o de-koincydencji w interpretacji wizerunków gotyckiej rzeźby architektonicznej wnętrza kolegiaty pw. Narodzenia Najświętszej Maryi Panny w Sandomierzu. Złożone i wieloaspektowe znaczenie symboliki średniowiecznej, jaką można odczytać poprzez postaci zwierząt w rzeźbie architektonicznej i wzajemne relacje stworzone poprzez zakomponowanie tych dekoracji, tworzą wieloaspektowe możliwości rozumienia tych symboli poprzez dysosnans semiotyczny tworzących się w ich znaczeniach. Dla zbadania zjawiska zostały wykorzystane wybrane postaci zwierząt z zespołu dekoracji korpusu nawowego.
Pobrania
Opublikowane
2025-12-17
Numer
Dział
Część III. Studia przypadków - ARTYKUŁY

